Bynajmniej nie będę opisywał jak to każdy może sobie zoptymalizować bloga, bo jest już dostępnych kilka poradników i nie będę powielał treści już spisanych. Napiszę po prostu co zrobiłem od początku stycznia 2009 z blogiem bynajmniej.pl. Dla siebie, ewentualnie dla potomności ;-)

Zmiana serwera.

Blog przeniósł się z serwera w UK, hostowanego przez Hostnine i wylądował w Polsce, na serwerze w Gdańsku, hostowanego przez firmę netmark.pl. Hostnine był dobrym serwerem, ale w miarę jak rozrastały się moje inne strony, blog zaczął coraz częściej rzęźić i nawet znikać na kilka godzin z błędem 503. Decyzję o przeniesieniu podjąłem właśnie w czasie takiego padu, a że akurat byłem na blogu pajmon.com i zauważyłem ikonkę netmarku, to bez wahania wykupiłem tam najniższy pakiet i ekspresowo przeniosłem bloga (pierwszy raz udało mi się od razu osiągnąć zgodne kodowanie bazy danych). Chociaż może ekspresowo to nie bardzo pasujące tu słowo bo..

Domena.

Domena bynajmniej.pl wygasała 3 stycznia 2009 roku, więc zawczasu przejrzałem oferty przedłużeń wszystkich rejestrantów i wybrałem najlepszą  czyli ovh.pl. Przetransferowałem domenę z az.pl (tam cena za przedłużenie to 130zł) do ovh, i 2 stycznia przedłużyłem (45zł). Piszę o tym, bo ovh.pl ma chyba najdłuższe czasy propagacji dnsów ze wszystkich rejestrantów jakich do tej pory używałem. Domena miała czkawkę prawie całe 24h, co zmusiło mnie do usunięcia kopii strony z hostnine, gdyż pojawiały się tam nowe komentarze, a nie chciałem już babrać się z bazą danych. Wszystkich którzy akurat trafili w tym czasie na stronę przepraszam, ale nie miałem pojęcia, że zajmie to tyle czasu.

PhpSpeedy.

Inspiracja przyszła z tego wpisu. Sprawdziłem przez ySlow jak radzi sobie bynajmniej.pl.

Wynik był mało zadowalający, więc zaprzęgłem Google do roboty i znalazłem kilka wpisów traktujących o optymalizacji WordPressa. Jeden wpis jak i cały blog okazał się kopalnią wiedzy na ten temat, dlatego postanowiłem wykonać większość poleceń Vladimira, takich jak instalacja cache dla gravatarów (używając tego pluginu ), usunięcie systemu rewizji, czy instalacja pluginu automatycznie optymalizującego bazę danych.

Najważniejsza jednak okazała się wskazówka dotycząca pewnego pluginu do WordPressa – PhpSpeedy. Plugin ten zoptymalizował mi pliki css i javascript łącząc je w jeden i dołożył nagłówek expires. Po poprawkach dostosowujących go do Wp-Super Cache, oraz usunięciu widżetu flakera oraz kodu z blogadvertising zrobiłem ponownie test.

Jak widać 19 zapytań to obrazki, które mogłbym teoretycznie zredukować do 1, jednak nie mam pojęcia jak wykorzystać CSSSprite z WordPressem (i chyba byłoby to niewykonalne, z racji regularnych zmian obrazków na stronie głównej). Myślę, że zejście z 69 do 23 to niezły wynik, dlatego głębiej wchodzić już w to nie będę :-)

Nofollow.

Ostatnią rzeczą za która się wziąłem był odpływ linkjuice’u zarówno ze strony głównej bloga, jak i podstron. Postanowiłem wziąć się za wszystkie zdublowane linki (czyli np. 3 linki prowadzące do tego samego wpisu), linki z obrazków reklamowych, gravatary, linki z górnego menu do stron, oraz wszystkich linków prowadzących do kategorii (które jako strony mają u mnie parametr noindex).

Wydawałoby się, że nie powinienem mieć problemów z tym zadaniem i rzeczywiście z większością poradziłem sobie dość szybko, doklejając do szablonu odpowiednie tagi.

Problemem okazał się sposób wyświetlania menu kategorii

WordPress wyświetla przez plik header.php używając wp_list_categories.

Trochę czasu zajęło mi odnalezienie rozwiązania, dlatego zamieszcze je tutaj dla potomności. Aby uzyskać taki efekt wystarczyło użyć filtru wp_rel_nofollow, prawda, że oczywiste (ja też nie widziałem do dzisiaj, że WordPress ma filtry)?

Jednak samo dodanie kodu

add_filter('wp_list_categories','wp_rel_nofollow');

do pliku wp-includes/default-filters.php nie załatwi sprawy, gdyż występuję tam jakiś bug, który uniemożliwia prawidłowe dodanie nofollow do kategorii. Rozwiązaniem jest edycja funkcji wp_rel_nofollow() w pliku wp-includes/formatting.php. Wystarczy usunąć linijkę zawierającą

$text = $wpdb->escape($text);

.

Po tym jak uporałem się z kategoriami, chciałem też założyć filtr, na funkcję comments_popup_link która odpowiada za wyświetlanie ilości komentarzy przy postach na stronie głównej, i oczywiście linkuję do tych postów (tak, dołożyli 3 link, jakby ten z tytułu i z „więcej” nie wystarczył).

Rozwiązanie znalazłem na tej stronie. Wystarczy przekopiować zawartość nofollow_functions.php i dokleić to czego potrzebujemy do naszego themowego functions.php (lub utworzyć nowy plik, jeśli functions.php nie istnieje). W moim przypadku musiałem edytować plik odpowiedzialny za wyświetlenie strony głównej i dopisać do funkcji comments_popup_link nofolow, dzięki czemu otrzymałem funkcję

nofollow_comments_popup_link.

Cachowanie widżetów.

Osobiście nie używam widżetów na tym blogu, ale na innych stronach tak, dlatego polecę jeszcze ten plugin, dzięki któremu możemy obniżyć ilość zapytań do bazy naszej głównej strony o nawet 70%. Myślę, że nie muszę tłumaczyć zbawiennego wpływu tego pluginu na hosting i czas wgrywania strony.

To do.

Do zrobienia została mi zmiana nazwy slugu każdej kategorii, która dostała jakiś GooglePR (mimo noindex na danej stronie, PRsą wyższe od 0), stworzenia posta z tym slugiem i automatyczne przekierowanie go na stronę główną. Zawsze to kilka linków z PR większym od zera więcej. A może coś jeszcze? Dajcie znać, z czym można jeszcze pokombinować :-)

Zainspirowany dyskusją o PageRank polskich blogów postanowiłem sprawdzić sobie co pozostało po moim czarnym, niczym piracka flaga, mini-seo-imperium. Strony tworzące owe imperium, – biorąc pod uwagę  fakt, że były stworzone niezgodne z zasadami Google – są więc już dość wiekowe, bo zostały stworzone w wakacje 2008.

Tak więc w ciągu ostatniego półrocza udało mi się zakupić 86 domen z PR3-PR4. Kupowałem je oczywiście gdy dolar był jeszcze dużo tańszy niż teraz i gdy punkty w systemie można jeszcze było sprzedać w cenie 400zl za 100k punktów. Czyli były to czasy dość odległe, z teraźniejszego punktu widzenia ;-)

Domeny dostały swojego dedyka 8 różnych IP i zero linków przychodzących. Ogólnie możemy przyjąć, że tworzone były zgodnie z zasadami opisanymi w tym poście.

Dzisiaj zalogowałem się na moje konto w GoDaddy i przejrzałem wszystkie domeny. Wyniki w zasadzie nie powinny zaskakiwać, i tak: w tym momencie z całej puli 86 domen, zostały mi 23 domeny z PR1 do PR3 (większość PR3) oraz jedna z PR5 (co jest miła niespodzianką ;) ). Z prostej matematyki wynika więc, że Google zbanowało mi 63 domeny.

Większość padło podczas pamiętnej kampanii wrześniowej, kiedy to źli ludzie :-) zgłaszali moje ciężko postawione strony do Google i na listę splogów WordPressa. Odpisałem na 17 mejli do mojego hosta, kasując przy okazji całą zawartość zgłoszonego bloga. Pomogło to w 3 przypadkach, także mogłem sobie darować, te kilka godzin pracy.

Każda z domen kosztowała około 12$, (a przynajmniej większość moich domen, czyli te o końcówkach .com ) co daje nam zawrotne straty w wysokości 756$. Oh rly? ktoś zapyta, i dobrze zrobi, bo prawda jest oczywiście inna.

Każda domena przyniosła po miesiącu zysk, czyli zrobiła dokładnie to, co miała zrobić w moich założeniach. Nie ukrywam, że wszystko się zbiegło w czasie, że akurat popyt na punkty e-weblinka był ogromny, że teksty angielskie pozwoliły zarobić na reklamach typu text-link-ads, i że niski dolar pozwalał na śmiałe zakupy. Jakby było teraz? Nie wiem, ale zarówno mnie, jak i mojego laptopa kupionego dzięki tym pieniądzom to nie interesuję. :-)

Oczywiście nie zapominamy o tych 23 domenach które pozostały. Wszystkie dostaną nowe szaty graficzne, nową white treść oraz masę spamu na subdomenach, która zadowoli nawet najbardziej wybredne systemy wymiany linków. Przy okazji, ciekawe czy i kiedy, do słownika pozycjonerów wejdzie stwierdzenie „pranie brudnych domen” :-)

Naturalnie domena z PR5 zostanie odpowiednio wzmocniona linkjuicem z innych silnych domen, zostanie na nią zamówiona odpowiednia treść, odpowiednia skórka i zarobi na siebie odpowiednio do wartości PR która nie wiedząc czemu ciągle wszystkich kręci (a jak wszystkich to i mnie, bo ja na tym zarabiam).

Jaki morał? Taki jak zawsze, i powtarzam to każdemu do znudzenia – domeny muszą na siebie zarabiać. Może to być nawet o 50 centów więcej niż cena, którą zapłaciliśmy, ale to już wystarczy.

… give nothing back!

Wpis nawiązuje oczywiście do Solo media czyli czy jesteś medialnym snobem? i Am I a microblogging snob?

Zakładam, że każdy zainteresowany obejrzał już filmik i przeczytał posty i komentarze wyżej (moje też, bo tu ich nie powtarzam już), dlatego będzie bez wprowadzenia.

Chociaż… może nie każdy rozumie więc:

Nie wiem czemu nikt nie potrafi dojrzeć w tym zachowaniu  możliwości, a widzi tylko idiotę, który obserwuję tysiące ludzi bo tak.  Perry Belcher w tym filmiku pokazuję, co warto zrobić, żeby ludzie nie uznawali Cię za Twitterowego  snoba. Wszyscy komentujący na polskich blogach, omawiają tylko to co mówi, zupełnie nie myśląc o tym po co. Przecież to nie jest wideo stworzone po to, żeby ludzie się dodawali bez powodu i żyli w jednej wielkiej komunie. Ktoś już załapał o co mu chodzi? O pieniądze? Brawo.

Im więcej ludzi Cię obserwuję tym więcej możesz zarobić na reklamach na Twitterze. Czy to ebooki, posty na blogu czy gotowe produkty. Docierasz wtedy do ogromnej liczby osób. I co z tego, zapytasz? Ano np. to:

Jesteś na Twitterze kilka miesięcy. Dostajesz tweeta reklamowego i  patrzysz sobie na profil gościa: jakiś snob co obserwuje tylko 5 osób i wykorzystuje Twittera do reklamy. Niech spada. A jeśli obserwuję tysiące osób? I w dodatku Ciebie? I akurat jest tym facetem który pierwszy zaczął Cię obserwować i tak miło przywitał Cię te kilka miesięcy temu, kiedy nie wiedziałeś co do czego służy? Tym który prowadzi tego świetnego bloga którego czytasz codziennie? No to na pewno ten produkt który sprzedaję jest warty tej kasy, zresztą potrzebowałeś tego i tak, a tak dasz mu jeszcze zarobić i odwdzięczysz się za to, że pomógł Ci na początku.

Prawdą, że każdy się teraz krzywi w grymasie i już układa w głowie hate commenta do tego wpisu? Zupełnie się temu nie dziwię, ale to właśnie dlatego, że każdy to czytający uważa się za lepszego od gościa który kupuje coś przez linka na Twitterze. Bo każdy myślący inaczej to naiwniak, a pewnie i idiota, skoro tak piszę i wydaję się, że w to wierzy.

Tylko, że drodzy guru internetu w Polsce, na Twitterze to działa. Na Diggu to działa. Na Stumble Upon to działa. To serwisy które zarabiając same pozwalają zarabiać innym. Wiecie dlaczego? Bo miliony ludzi na świecie robi wszystko to co uważacie za głupie i naiwne i jeszcze się przy tym dobrze bawi. Zarabiają oni, zarabiają guru, zarabiają twórcy danego serwisu. Wszystko się napędza, wszystko idzie do przodu. Powstają nowe serwisy, a oni ciągle nie mają dość!

A wy (bo nie my) narzekajcie sobie dalej, najedzcie się swoim jadem, ponabijajcie się z innych ludzi, obserwujcie tylko znajomych, (bo od tego jest blip! a jak myślisz inaczej to się lansujesz!)  i poczujcie się szczęśliwi w swoim małym ograniczonym polskim światku.

I piszcie, że blip jest poroniony bo nie zarabia, piszcie, że wykop jeszcze gorszy, bo siedzą tam sami idioci (tak, sam tak piszę, macie mnie) i pamiętajcie, żeby nie pomyśleć dlaczego tak jest i nie sprawdzić w jaki sposób zarabiają ich wielkie odpowiedniki na świecie. Gdybyście jednak to sprawdzili i doszłoby do Was, że to może dlatego, że to przez Was i przez Wasze polskie myślenie, to usiądźcie i zapłaczcie ze mną.

BTW: Tak, wpis jest przejaskrawiony, ironiczny i podły. Tak, jest to w jakimś stopniu mój punkt widzenia. Nie, nie odnoszę się w nim do blipa bo i jak mógłbym skoro to nie ten zasięg, nie ten język i nie ten kraj co Twitter.

Przy okazji, możesz poobserwować mnie na blipie żeby nie dowiedzieć się zupełnie niczego ciekawego i poczytać moje prywatne rozmowy z innymi. No i żeby zobaczyć #pokacycki.

Dla wszystkich który nie czytali i od razu chcą skomentować, streszczenie:

Twitter to nie blip. Tamto wideo i wszystko co Pan mówi odnosi się do Twittera. Tak, tam to działa. Tutaj nie. Między innymi przez  polskie myślenie.

Social media to nie solo media. Nie chodzi o Ciebie (bo przecież wiemy, że wiesz wszystko i znasz się na wszystkim). Chodzi o ogół ludzi. Ogół (tak, ten ogół który posiada wiedzę mniejszą od Twojej o 90%).

Amen.